Cine de outono en Ribadavia
Luns de Filmoteca
Sesións de ciclo dos mércores
Sesións Maxistrais
X Ciclo Colexio de médicos
XIV Marxes fílmicas en Ribadavia
Sesións extraordinarias [+]
A estas alturas do ano, non estaría de máis darlle un repaso a como vai o cumprimento daqueles propósitos que un/ha se marcou hai uns meses e ver que cousas se lograron. Se unha delas foi ver bos filmes...non debería existir escusa coa proposta que vos presentamos, que como veredes é intensa e variada.
Pregamos unha atención aos ciclos en Ribadavia, ás últimas citas co ciclo do Colexio de médicos, ás sesións maxistrais que se programan en días distintos aos habituais e ás sesións extraordinarias (cun novedoso ciclo, en progreso, co Museo arqueolóxico a primeiros de decembro).
Na canle de «You Tube» tedes o avance visual [.mp4 • 16'9 MB], que resume a programación destes dous meses e medio.
Antes do detalle da programación, lembramos que tedes á vosa disposición as follas de sala de cada proxección no seguinte enlace [Abre outra xanela].
Cine de outono en Ribadavia
«Io capitano»
A historia de Seydou (Seydou Sarr) e o seu curmán Moussa (Moustapha Fall) é a da migración ilegal á que vense obrigados miles de africanos que escapan da pobreza, a inclemencia do clima ou do terrorismo, en pos da ilusión europea que rapidamente se dilúe coma un espellismo.
Así é como Seydou e Moussa inician esta especie de odisea homérica cara a Europa, coa inocente esperanza de que as mozas brancas sacaranse fotos con eles, coma se fosen xogadores da NBA. Cando a nai de Seydou (Khady Sy) decátase do plan dos raparigos pon o berro no ceo, consciente dos perigos da travesía.
"O director de `Gomorra´ insiste de xeito arrebatado e brilante nun cine entregado a explorar as claves da narración...que barbaridade de película"
(Luis Martínez, El Mundo)
«La piel quemada»
Historia neorrealista que trata o problema da emigración interna entre rexións con distinto nivel de desenvolvemento. Nunha aldeíña da Costa Brava, un albanel empeza a súa xornada de traballo. Ao mesmo tempo, nun pobo de Andalucía, a súa muller e os seus dous fillos inician a viaxe para reunirse con el. Tras uns meses en solitario, o home logrou alugar un lugar para vivir. Unha pequena aventura cunha turista belga descóbrelle un mundo insospeitado.
"La piel quemada" é un filme que anticipaba fai máis de corenta anos as problemáticas que hoxe en día teñen practicamente a mesma vixencia; hoxe en día substituíronse a eses traballadores que chegaban a Cataluña en tren desde Estremadura e Andalucía polos inmigrantes que arriban do norte de África.
“Non houbo mellores películas nin antes nin despois desta na carreira de Forn. Na pel queimada, que sorteou como puido a censura, xuntáronse a solidez narrativa, unha exposición social certeira e pouco melodramática, e un depurado estilo formal que a converteron en película única naqueles convulsos tempos, capaz de contemplarse de ti a ti cos filmes de Carlos Saura, Miguel Picazo e outros representantes da escola madrileña”
(Toni Garriga, El Periódico)
«To meteoro vima tou pelargou» O paso suspendido da cegoña
O xornalista Alexandre (Gregory Patrikareas) viaxa ata a “Sala de espera”, ao norte de Grecia na fronteira con Albania, onde refuxiados de diferentes países esperan un permiso para regresar ao seu país e abandonar ese lugar. O xornalista e o seu equipo de televisión van filmar a vida de toda esa xente e, casualmente, cren recoñecer entre a multitude a un político grego desaparecido anos atrás de forma misteriosa.
"A obra mestra absoluta de Angelopoulos, que os avatares da distribución deixounos inédita"
(Vicente Molina Foix, Fotogramas)
«Sesión de curtas»
Sesión de curtas cos seguintes traballos:
Memoria de Soutelo
Xoán Bregua e Candela Lorenzo (España, 2024) 16 min. VOE/SG
Candela volve a Soutelo de Montes para afondar no retrato fotográfico da vila feito por Virxilio Viéitez a mediados do século XX. Mergullada nas súas fotografías, descobre as historias persoais de tres veciños que dan vida a un retrato íntimo, rescatando a memoria colectiva nunha viaxe polo paso do tempo e as transformacións dunha comunidade rural.
Corre o vento
Paula Fuentes e Guillermo Cabrera (España, 2024) 30 min.VO/G-E
Nas montañas de Galicia agóchase Vilar do Courel, unha pequena aldea que leva décadas resistíndose á desaparición. Os tres derradeiros habitantes do lugar son os gardiáns dun espazo atemporal, que transita o seu pasado e mira cara ao futuro desde un presente inmóbil e fráxil. Coa chegada de Branca desde Barcelona, a realidade comeza transformarse. Polas noites, lembranzas, soños do pasado e antigas lendas guían aos personaxes a través de fragas máxicas e camiños esquecidos.
Luns de filmoteca
«( 风流一代 ) Feng liu yi dai» Á deriva
A principios dos anos 2000, en China, Qiaoqiao e Bin viven un amor apaixonado pero fráxil, cantando, bailando e gozando de todo o que a cidade de Datong lles pode ofrecer. Mais un día Bin decide probar sorte noutra provincia máis grande e marcha sen avisar nin deixar rastro. Tempo despois, Qiaoqiao decide emprender unha viaxe para tratar de localizalo.
"Alén de tocar profundamente o corazón co seu halo romántico e embriagar o espírito, ofrece un retrato poliédrico e complexo da China contemporánea."
(Filmoteca de Galicia)
X Ciclo do colexio de médicos
«Gattaca»
Ambientada nunha sociedade futura, na que a maior parte dos nenos son concibidos in vitro e con técnicas de selección xenética. Vincent, un dos últimos nenos concibidos de modo natural, nace cunha deficiencia cardíaca e non lle auguran máis de trinta anos de vida. Considéraselle un inválido e, como tal, está condenado a realizar os traballos máis desagradables. O seu irmán Antón, en cambio, recibiu unha espléndida herdanza xenética que lle garante múltiples oportunidades. Desde neno, Vincent soña con viaxar ao espazo, pero sabe moi ben que nunca será seleccionado. Durante anos exerce toda clase de traballos ata que un día coñece a un home que lle proporciona a clave para formar parte da elite: suplantar a Jerome, un deportista que quedou paralítico por culpa dun accidente. Deste xeito, Vincent ingresa na Corporación Gattaca.
Premios
1997: Festival de Sitges; Premios mellor filme e banda sonora
"Un filme amargo (...) sustentado por un gran traballo do sempre interesante Ethan Hawke e por unha magnífica banda sonora de Michael Nyman"
(Miguel Ángel Palomo, El País)
Sesións de ciclo dos mércores
«Jouer avec le feu» Xogar con lume
Pierre, un traballador ferroviario de cincuenta anos, cría só aos seus dous fillos. Os tres están moi unidos. Cando Louis, o máis novo, deixa a súa casa para estudar na Sorbona de París, Fus, o maior e con peores resultados nos estudos, vólvese cada vez máis reservado. Fascinado pola violencia, relaciónase con grupos de extrema dereita, a antítese dos valores do seu pai. Pronto ocorre unha traxedia…
Premios
2024: Copa Volpi; mellor actor (Vicent Lindon)
2024: BCN Sant Jordi Film fest; mellor filme
"Un asunto actual. Tristísimo. E moi delicado. Por sorte, as directoras evitan banalizar (…) non narra unha familia errada, senón unha normal que fracasa. E por iso resulta máis dolorosa e alarmante"
(Tommaso Koch, El País)
Sesión Maxistral
«La règle du jeu» A regra do xogo
Un rico aristócrata decide abandonar ao seu amante para conservar o amor da súa esposa, cortexada ao mesmo tempo polo seu confidente e un aviador. No trascurso dunha cacería de fin de semana en Sologne e dunha festa, as intrigas amorosas de patróns e serventes mesturaranse desembocando en traxedia.
"Considerada como unha das mellores películas xamais realizadas (e na época unha das máis caras), a obra mestra de Jean Renoir é unha comedia de modais que esconde unha aceda crítica á alta sociedade francesa. Aínda que o negativo orixinal foi destruído durante a Segunda Guerra Mundial, presentamos unha reconstrución da película que cautivou ao público e a crítica de todo o mundo. A estrea da época fora un gran fracaso, sendo ademais prohibida"
(CCPF)
Luns de filmoteca
«Lo straniero» O estranxeiro
Alxer, 1935. Meursault é un home discreto e apático, cunha vida plana e intranscendente. Ante a morte da súa nai permanece indiferente, sen mostrar ningunha emoción nin derramar unha soa bágoa. Pouco despois empeza unha relación sentimental con Marie, unha muller que en realidade non significa nada para el. E cando accede a axudar un veciño nun asunto relacionado cunha moza árabe, Meursault acaba matando, sen saber por que e a sangue frío, o irmán da rapariga. Meursault é arrestado e acusado de asasinato.
"Retomando a Albert Camus, Visconti logra unha dás alegorías máis viscerais sobre unha humanidade que se afunde na apatía diante do resultado do seu propio proceso de autodestrución."
(Martín Chiavarino, metacultura.com.ar)
Sesións de ciclo dos mércores
«( 狗阵 ) Gou zhen» Black dog
Nos arredores do deserto de Gobi, no norte de China, nos días previos ao comezo dos Xogos olímpicos de Pequín, Lang, un ex convicto, regresa á súa cidade, agora semi arruinada e case fantasmal, na que apenas queda xa xente. Alí se encariña cun can negro desvalido que lle acompañará no seu percorrido ao interior deste árido lugar que un día foi un fogar.
Premios
2024: Festival de Cannes: Un Certain Regard: Mellor película.
"É unha viaxe hipnótica que confirma ao realizador chinés como unha voz imprescindible á hora de atopar flores entre os entullos"
(Ricardo Rosado, Fotogramas)
Luns de filmoteca
«À Nos Amours» Aos nosos amores
Suzanne é unha moza de dezaseis anos cunha vida sexual moi activa pero sen interese polas relacións románticas. Na súa casa, a situación é tensa: seu pai abandonounos, súa nai ten tendencias neuróticas e seu irmán bate nela.
Premios
1983: Premios César; Mellor filme
"Unha das mellores representacións cinematográficas da relación pai-filla"
(Richard Brody, The New Yorker)
Sesións de ciclo dos mércores
«Diamanti»
Un director convoca ás súas actrices favoritas, coas que traballou e ás que amou. Quere rodar unha película ambientada na Roma dos anos 70 que conta as vicisitudes que viran ao redor dunha prestixiosa xastrería.
Filme con distintivo de especialmente recomendada para a igualdade de xénero
"O filme vai e vén no tempo e permítese que eses “diamantes” canten, berren, pelexen, se frusten, rediman e reconcílien. Os homes, pola súa banda, son violentos, representantes do machismo imperante, ou ben meros modelos curvilíneos para que as modistas próbenlles os traxes"
(Diego Batle, otroscines.com)
XIV Marxes fílmicas en Ribadavia
«( 英雄 ) Ying xiong» Hero
Cando China estaba dividida en sete reinos que se enfrontaron entre si para conseguir a hexemonía, a miseria e a morte arrasaron o país. Ao rei Qin, que vivía obsesionado coa idea de unificar China e converterse no primeiro Emperador, tentaron asasinalo os outros monarcas. Entre os asasinos contratados, os máis temibles eran Espada Rota, Neve Volante e Ceo. Qin promete poder, riquezas e unha audiencia privada a quen consiga vencer aos tres sicarios, pero é unha tarefa case imposible. De modo que, cando o enigmático "Sen Nome" chega ao palacio coas lendarias armas dos asasinos, o rei móstrase impaciente por oír a súa historia.
Premios
2002: Festival de Toronto: Mellor filme de fala non inglesa
"Zhang Yimou fai cachizas os códigos cromáticos do academicismo cun dos desafíos visuais máis portentosos e estimulantes da historia do cinema. Unha fotografía imaxinativa, lúcida e cargada de experimentación asinada por Christopher Doyle que axudou a exportar (de forma tardía) o xénero do wuxia."
(MPB, Radio 5 Ourense de RNE)
Sesións de ciclo dos mércores
«Louise Violet» A primeira escola
Francia, finais do século XIX. Louise Violet é unha profesora parisiense, enviada á campiña francesa. Nun lugar onde a vida cotiá está ligada ás estacións, a terra e os cultivos, primeiro deberá convencer aos habitantes para que envíen aos seus fillos á escola. Coa axuda do alcalde, os pais e os seus fillos acaban por aceptala. Pero pronto, o seu pasado alcánzaa. A pesar dos obstáculos, a señorita Violet entregarase en corpo e alma á súa crenza: a educación é a clave da liberdade. A súa misión é establecer a escola republicana, gratuíta, obrigatoria e laica.
Filme con distintivo de especialmente recomendada para a igualdade de xénero
Premios
2024: BCN Sant Jordi Film fest; Premios mellor interpretación (Alexandra Lamy e Grégory Gadebois)
"Fermosamente filmado, moi ben interpretado"
(Jörg Brandes, filmstarts.de)
XIV Marxes fílmicas en Ribadavia
«( 可可西里 ) Kekexili» A patrulla da montaña
Un xornalista de Beijing, chega á reserva de Kekexili, é testemuña de ritos funerarios tibetanos e dun pobo de loito. Gayu está decidido a descubrir a verdade que se esconde tras a misteriosa desaparición de voluntarios da patrulla da montaña, a cruel matanza de antílopes tibetanos, e o rumor de que a patrulla, dirixida por RiTai (Duo Bujie), colabora cos cazadores ilegais.
Premios
2005: BERLINALE; Premio D. Quixote (mención especial)
"Un drama descarnado sobre gardas forestais armados nas altas planicies do Tibet (...) unha ben administrada mestura entre o western fatalista de Sam Peckinhap e un cegador documental do National Geographic"
(Colin Covert, Minneapolis Star Tribune)
Luns de filmoteca
«Le notti bianche» Noites brancas
Unha noite, preto dunha ponte, un mozo coñece a unha rapariga que espera a chegada do seu amante. A moza pídelle axuda para localizar á súa parella porque sospeita que está a residir nun hotel da localidade.
Baseado na “Novela sentimental: Das memorias dun soñador” (Сентиментальный роман: Из воспоминаний мечтателя), de Fiódor Dostoyevski.
Premios
1957: Festival de Venecia: León de prata a Luchino Visconti
1958: Nastro D´argento: mellor actor (Marcelo Mastroiani)
"A priori bastante fiel ao escritor ruso, cunha extrema elegancia na posta en escena (a este respecto, véxase como van os diferentes flashbacks), a inesquecible actuación dun mozo Mastroianni fermoso como un deus e música grandiosa de Nino Rota, fan desta obra unha película embriagadora. Un conto de fadas agridoce e atemporal !"
(Erick Maurel, dvdclassik.com)
X Ciclo do colexio de médicos
«One flew over the cuckoo’s nest» Alguén voou sobre o niño do cuco
Randle McMurphy, un estafador de espírito libre, é trasladado a un hospital psiquiátrico e a súa contaxiosa tendencia á desorde elévase contra a pétrea disciplina alí imposta. Pronto se iniciará unha ameazante guerra. Nun bando atópase McMurphy, no outro o persoal do centro coa fría e severa enfermeira Ratched á cabeza. A sorte de cada paciente do pavillón está en xogo.
Premios
1975: Oscars; filme, director e actor (Jack Nicholson)
"A película máis radical que xurdiu do Hollywood máis convencional (…) Brillantez certificada"
(Colin Kennedy, Empire)
Sesións de ciclo dos mércores
«Trois amies» Tres amigas
Joan xa non está namorada de Victor e sofre por non estar a ser honesta con el. Alice, o seu mellor amiga, tranquilízaa asegurándolle que ela mesma non sente paixón pola súa parella Eric e con todo a súa relación vai vento en popa. Ela ignora que el ten unha aventura con Rebecca, a súa amiga común... Cando Joan decide finalmente deixar a Victor e leste desaparece, as vidas e as historias das tres amigas dan un envorco.
"Deliciosa película (...) é o máis parecido a un Woody Allen da época dourada, algo así como un «Hannah e as súas irmás» iluminado polo sol outonal de Lyon"
(Sergi Sánchez, La razón)
XIV Marxes fílmicas en Ribadavia
«( 家庭简 ) Jia ting jian shi» Breve historia dunha familia
Os pais de Wei descobren que Shuo, un tranquilo e enigmático amigo do instituto do seu fillo, provén dunha contorna problemática e deciden integralo aos poucos na familia. Pero un tráxico e repentino suceso, vai facer que vellas feridas e segredos non contados saian á luz, dando un xiro inesperado para todos os membros da familia.
(Ollo ao distinto horario)
Premios
2024: BERLINALE; Premio do público (sección Panorama)
"No ronsel do cinema de Michael Haneke (...) un retrato preciso das dinámicas de clase nun suposto país comunista, que nos descobre ademais a un cineasta con moito potencial"
(Eulàlia Iglesias, Fotogramas)
Filmoteca
«Los hijos de fierro»
Paráfrase do poema Martín Fierro interpretado en termos histórico-políticos e situado na época contemporánea. Intento de reconstruír desde a historia oral a epopea protagonizada polo pobo arxentino desde a perda da súa soberanía (1955) ata a reconquista da mesma (1973). Historia, mito e realidade fundidas nunha parábola crítica que transcende calquera cronoloxía, para expresar as vicisitudes e as arelas de liberación do pobo arxentino na maior parte do que vai de século.
[Pt]: "Mesmo quem não consiga decifrar todas as referências pode se deliciar com o estilo efusivo de Solanas e com a magnífica fotografia em preto e branco do futuro diretor Juan Carlos Desanzo, que em muito lembra as imagens de Luiz Carlos Barreto e Dib Lutfi em «Terra em Transe»."
(Carlos Alberto Mattos, carmattos.com)
Sesións de ciclo dos mércores
«Vingt dieux» A receta perfecta
Totone, de 18 anos, pasa a maior parte do tempo bebendo cervexas e de festa na rexión do Xura co seu grupo de amigos. Pero a realidade atrápalle: ten que coidar da súa irmá de 7 anos e buscarse a vida. Entón proponse fabricar o mellor queixo Comté da rexión, o que lle faría gañar a medalla de ouro no concurso agrícola e 30.000 euros.
Premios
2024: Premios César; Mellor ópera novel e Mellor actriz revelación
2024: Festival de Cannes; Premio da mocidade
2024: SEMINCI; Premio Punto de encontro e Premio do público
"Courvoisier dirixe con idealismo e optimismo, e consegue brillantes intepretaciones do seu reparto non profesional, vacas incluídas"
(Phill Hoad, The Guardian)
XIV Marxes fílmicas en Ribadavia
«( 一部未完成的电影 ) An Unfinished Film» Unha película inacabada
Xaneiro de 2020. Un equipo de filmación reúnese preto de Wuhan, China, para renovar a rodaxe dunha película interrompido dez anos antes. Vivirán os inesperados desafíos da pandemia da COVID-19 e os confinamentos
Premios
2024: Festival internacional de Singapur; Premio do público
"Conmovedora e misteriosa (...) Comeza como unha comedia sofisticada, pasa de parecer unha apocalipse zombi a un drama intimista e evoluciona ata converterse nunha homenaxe á forma en que unha nación xestionou o trauma"
(Peter Bradshaw, The Guardian)
Sesión Maxistral
«L'albero degli zoccoli» A árbore das zocas
Relato en ton semidocumental sobre os campesiños bergamascos (Lombardía), que levan unha vida dura e sacrificada, pero chea de gran dignidade. A ambientación é solemne e serena como a música de Bach que lle serve de fondo.
Premios
1978: Festival de Cannes; Palma de ouro. Premio do xurado ecuménico
1978: César; Premio mellor filme estraxeiro
1978: BAFTA; Premio mellor documental
1978: David di Donatello; Mellor película (ex aequo)
"Intensa á vez que repousada, a obra mestra de Olmi, cun dramatismo contido que hipnotiza"
(Luis Martínez, El País)
O cine de outono e Marxes fílmicas son no Museo etnolóxico de Ribadavia (Rúa Santiago, 16 - Ribadavia). A capacidade do local é de 25 persoas por sesión (única).
Pregamos puntualidade.
Lembramos usen a máscara de protección dentro da sala para; se vostede presenta síntomas de catarro, gripe ou COVID.
Os símbolos desta web son; VO; Versión orixinal, VOS (Versión orixinal subtitulada, en castelán VOSE, en galego VOSG), VD; versión orixinal ou dobrada cos mesmos patróns E español /G galego / CAT catalán / EUS euskera / E-Aame español americano / PT portugués.
A calificación por idades de cada filme sigue o seguinte patrón; [A] apta para todos os públicos, [+7] recomendado para maiores de 7 anos, [+12] recomendado para maiores de 12 anos, [+18] recomendado para maiores de 18 anos, e [ND] Non dispoñible ou [SC] sen clasificación no ICAA.
Cando se proxecte en resolución 4096 × 2160 px, farase constar /4K/. Cando sexa en celuloide 35 ou 16 mm, /Nº mm/ e sen constancia explícita; ésta será en VXGA (DVD,BluRay ou mp4). A diferencia entre a resolución da primeira e a última son 8 millóns de px fronte a dous millóns de px.(1,9 K).
A continuación, pode consultar aquí... a programación extraordinaria na que colabora o cineclube, o blog Sala de máquinas (que da acceso tamén ás follas de sala, organigrama e transparencia), clube de cine Nós #CCPF, a web da Biblioteca pública Nós, os cineclubes de Ourense (que da acceso tamén á Federación de cineclubes de Galicia), á base de datos do ICAA ou ás base de datos de filmaffinity e IMDB.
ADVERTENZAS:
Non se permite o acceso á sala unha vez comenzada a sesión. Tampouco se permite o uso do teléfono móbil unha vez comezada a proxección * sendo motivo en caso contrario de expulsión da sala, sen dereito á reclamación. (En caso de socio/-a será proposto de expulsión da asociación).
----------
(*) Agás para os filmes con audiodescripción, así sinalizados [ AD))) ]. A audiodescripción estará disponible mediante a aplicación gratuita da fundación ONCE; "AUDESCMOBILE".
(Non é preciso software o hardware adicional. O/A usuario/a tan só ten que instalar a aplicación no seu móbil, descargar a audiodescripción da película que quere ver e unha vez na sala de cine, conectar os cascos e reproducir o arquivo. A audiodescripción comenzará e se sincronizará automáticamente coa película)


Ningún comentario:
Publicar un comentario