A pesar de celebrar en varios anos consecutivos, un período de gran crecemento económico, (nos 90, chegou a ser comparado cos tigres de Asia) Perú sigue a sufrir a desigualdade e a inxustiza social.
Desde a segunda metade dos 90, podemos distinguir no cinema peruano, cinco campos: o primeiro dedicado a fórmulas comerciais que atraian ao público masivo; o segundo, que tamén busca a difusión pública pero sen pretensións de audiencia masiva e con temáticas ligadas ao cinema de autor; o terceiro, formado por cintas autoxestionadas que se estrean en espazos alternativos; o cuarto, relacionado co xénero documental e o quinto formado polas curtametraxes realizadas en universidades e institutos.
A selección realizada, busca un híbrido representativo sobre os diferentes campos mencionados, con autoras emerxentes e consagradas/os. É posible identificar unha tendencia para presentar personaxes que como consecuencia da expansión dunha economía neoliberal, vense obrigados a lidar coa cultura de transgresión que se fortaleceu no país durante os últimos vinte e cinco anos e que non atopan un lugar no sistema. Nos filmes seleccionados, existe unha énfase na informalidade e na constante violación ás normas que ten lugar no país e se condicen coas propostas académicas que indican que no Perú estendeuse unha cultura de transgresión pola ausencia dun Estado que impoña a lei. Pódese sinalar que contrapóñense ao discurso que indica que o ingreso do Perú ao mundo globalizado, realizado a través da implantación do modelo neoliberal, está a brindarlle oportunidades a todos os sectores sociais. Hai unha evidencia que diferentes segmentos da sociedade non se están a beneficiar do progreso que prometía o libre mercado. Pola contra, a tendencia é a sinalar que o modelo está a xerar individuos máis que cidadáns debido a que a cultura de transgresión empuxa ás persoas ao individualismo (evidentemente, isto sucede en máis países). Finalmente, en base á selección destas catro cintas poderíase dicir que o cinema peruano de autor está a manter a tradición de poñer en evidencia os problemas da sociedade e non se encola ao discurso do mercado.
Os filmes proxéctanse na segunda e terceira semana do mes de xullo, os luns e mércores, os días 5, 7, 12 e 14 de xullo do 2021 nunha única sesión, ás 22:00 h. en VOE e acceso de balde.
«Marxes Fílmicas 2021» realizado por Gael Carballo (cineclupePF)Coma sempre antes do teatro da MIT, agardamos veros no patio do Museo Etnolóxico de Ribadavia
De seguido o detalle da programación:
«Bajo la piel»
Un policía atípico, tímido e inseguro que rexeita a violencia é o encargado do posto de policía en Palle, unha vila do norte de Perú onde no pasado se desenvolveu a cultura dos Moches, o pobo máis sanguento da época Inca. A historia comeza cando se está a producir unha serie de crimes que seguen a tradición Moche. O policía, Percy, faise cargo da investigación contactando cunha patóloga española e cun profesor coñecedor da cultura Moche. As habilidades profesionais da patóloga puxeron a Percy no bo camiño do asasino. O contacto cada vez máis estreito entre a patóloga e Percy desata nel unha paixón amorosa e impulsos baixo a pel que non é quen de controlar. No entanto, a súa relación co asasino móstralle o lado escuro que todos levamos dentro durante millóns e millóns de anos.
Baseado nunha novela de Fiodor Dostoievski.
"Un marabilloso exercicio de cine negro no que Lombardi nos embarca, con ese nervio e sequedade que caracteriza o seu cinema"
(Daniel Monzón, FOTOGRAMAS)
«Madeinusa»
Claudia Llosa · (Perú, 2006) 100 min. [ND] VOE
Ambientada na vila ficticia de Manayaycuna ("a vila á que ninguén pode entrar" en quechua) nos Andes peruanos, a historia abrangue tres días na vida dos locais e dun foráneo de Lima. O foráneo non é benvido por mor de que a súa chegada cadrou co comezo do "Tempo Sagrado", un festival relixioso sincrético que vai desde o Venres Santo até a Pascua cristiá (festa moi interesante pola semllanza cos nosos entroidos).
Madeinusa é a historia dunha nena que vive nunha aldea perdida da cordilleira do Perú. Seguindo unha antiga tradición, os veciños desta aldea cren que, como Cristo está morto desde o Venres Santo até o Domingo de Resurrección, non os ve e, en consecuencia, durante ese tempo poden cometer calquera pecado sen remorso algún.
Premios
2006: Festival de Sundance: Selección Oficial (World Cinema)
2006: Festival de Rotterdam: Premio FIPRESCI
2006: Festival Mar del Plata: Mellor Película Latinoamericana
"A película ten forza, está ben contada"
(M. Torreiro, EL PAÍS)
«Las malas intenciones»
Cayetana, unha nena peruana de 8 anos, seica ten o mundo aos pés. Ela procede dunha familia de clase alta, e non lle faltan comida nin xoguetes, así como criados que a velan. A súa infancia ten lugar a principios dos anos 80 en Lima, cando a violencia terrorista comezaba a sacudir o país. Cayetana é moi intelixente, pero cunha personalidade algo escura. Os seus pais están separados. Despois de regresar dunha longa viaxe, a súa nai, Inés, dálle unha nova inesperada: está embarazada do seu novo mozo. Entón, o fráxil mundo de Cayetana derrúbase. A rapaza péchase no seu cuarto e declara que o día do nacemento do seu medio irmán será o día da súa propia morte. Só a súa imaxinación e a irrupción dos heroes nacionais dos seus textos escolares - Olaya, Grau, Bolognesi -, aos que admira, poderán salvala dun ambiente familiar cada vez máis alleo nun país ao bordo do colapso.
«Canción sin nombre»
O xornalista Pedro Campos (Tommy Párraga) investiga a misteriosa desaparición dun bebé acabado de nacer dunha muller de Ayacucho, Georgina Condori (Pamela Mendoza Arpi), que migra a Lima por mor do terrorismo que azota a súa rexión. Georgina busca axuda na comisaría e no pazo de xustiza sen atopala, mais chega ás oficinas do xornal local onde Pedro Campos toma o seu caso.
Nas proxeccións observaranse as medidas de prevención establecidas pola lexislación vixente diante da crise sanitaria ocasionada pola COVID-19.
Advertimos como sempre no cine ao aire libre, que a programación pode verse condicionada polas circunstancias meteorolóxicas.
Horarios CUT+2
Todas as proxeccións son en VOE; Versión orixinal en castelán. A calificación por idades de cada filme sigue o seguinte patrón; [A] apto, [+N] recomendado para maiores da idade que marque N, [ND] Non dispoñible a calificación no ICAA.
O aforo é limitado. Pregamos puntualidade.
Ningún comentario:
Publicar un comentario