Filmoteca CGAI
Primavera Musical
VII Ciclo do colexio de médicos
Sesións extraordinarias + >[Abre outra xanela]
Tras dous anos complicados (e pandémicos) de ausencia do cine musical nos lugares habituais da música ao vivo da cidade, recuperamos a Primavera musical con cinco filmes en catro escenarios distintos.
Neste tempo de perdas e dificultades lembramos a un amigo da música (e dos músicos) no café Pop Torgal, xunto coa estrea de filmes inéditos, como a evolución da música da escena musical de Berlín, o punk galego e mesmo filmes de culto que dilapidan e profetizan un vendaval de recordos e sensacións.
"Se ti tes pánico escénico, un ollo clínico
médico, un teste cínico-técnico
Que podes esperar?
Aínda que fose científico
máxico, esotérico, de México
o que quixera é facerche bailar"... (1)
como o adianto en vídeo [.mp4 • 20'7 MB] que anuncia a programación.
Non esquezan o último filme da tempada da filmoteca e as outras interesantes e extraordinarias propostas que se programan na sala do cineclube; aparte desta Primavera musical.
Por último, lembrar que tedes á vosa disposición as follas de sala de cada proxección no seguinte enlace [Abre outra xanela].
Filmoteca CGAI
«Josep»
En febreiro de 1939, superado pola vaga de republicanos que foxen da ditadura de Franco, o goberno francés opta por confinar os españois en campos de concentración. Nun daqueles campos, dous homes, separados por un arame de púas, establecen unha amizade. Un deles é Josep Bartoli, un debuxante que loita contra o réxime de Franco. Fermoso filme de animación, oda á memoria con música de Silvia Pérez Cruz.
Premios
020: Premios do Cine Europeo: Mellor filme de animación
2020: Premios César: Mellor filme de animación
2020: Festival de Valladolid - SEMINCI: Mellor dirección (ex-aequo)
"Unha lección de historia fascinante dirixida por Aurel, que saca o máximo proveito dos excepcionais debuxos de Bartoli, inseridos con fluidez nun conxunto moi sofisticado"
(Fabien Lemercier, Cineuropa)
Primavera musical
«The Rocky Horror Picture Show»
Si ves disfrazado/a dalgún personaxe do filme, entras de balde
«B-Movie: Lust & Sound in West-Berlin 1979-1989»
Se o bar chámase Risiko (Risco) e quen serve as bebidas detrás do mostrador é Blixa Bargeld, a cantante do grupo Einstürzenden Neubauten, todo indica que estamos nun dos mellores momentos de Berlín, ou polo menos do Berlín occidental. Outros protagonistas daqueles anos de posmodernidade, afeccionados non futuros e cool son, ás veces en papeis protagonistas, ás veces como actores secundarios, o serio Nick Cave, que recolle "obxectos góticos alemáns" na parede da súa habitación do seu apartamento berlinés; a imperturbable Gudrun Gut (¡Malaria!), que pasa as noites no Dschungel (Jungle), o club de moda, e conta os lugares aos que podes (ou deberías) ir despois das dúas da madrugada; ou a fatal Doris, que canta no medio do ermo do sector occidental da praza de Potsdamer Platz. Entre muros e cortalumes desfilan personaxes novos e vellos: o verdadeiro Heino, Christiane F., Nena, o grupo Toten Hosen, Martin Kippenberger e o grupo Ärzte. Tamén Tilda Swinton ou Keith Haring. E WestBam, que chegou un pouco tarde e aínda é un mocoso daquela, antes de converterse no padriño do Love Parade.
O británico Mark Reeder, de Manchester, músico, e creador do fetichista selo discográfico, cuxa fascinación pola música electrónica (Tangerine Dream) levouno a finais dos anos 70 a Berlín, onde, afortunadamente, filmáronse as súas andanzas e actúa como condutor desta viaxe: Película de clase B: Luxuria e música en Berlín Occidental (1979 – 1989) é, máis que un documental, unha historia refinada recompilada con material documental, que converterse nun todo harmónico: unha declaración de amor moi subxectiva e, ao mesmo tempo, un esforzo cartográfico sorprendentemente rico, un reencontro para todos os que participaron, enriquecedor tamén para os que acudiron. máis tarde e hoxe afirman que sabían onde estaba a vida, ou onde comezara a vida en 1990.
[Agradecemos a colaboración e dilixencia do Intituto Goethe para axudarnos na programación do filme]
«Led Zeppelin: The Song Remains the Same»
"É unha película que vai moito máis alá da música do grupo que, por certo, en 1973 estaba no tope do mundo. Co paso do tempo converteuse nunha película de culto, na que se pode ver a Bonham gozando da súa paixón polos coches, Page na procura dunha bruxa, Plant hunting for the Holy Grail e Jones no papel dun cazador de bruxas.
Porén, cabe aclarar que o que máis destaca á hora de velo é a música. De feito, durante as pouco máis de dúas horas que dura, atopámonos cunha recompilación de grandes himnos como “Rock and Roll”, “Black Dog”, “Since I've Been Loving You”, “No Quarter” , "The Song Remains the Same", "The Rain Song", "Dazed and Confused", "Stairway to Heaven" (Page/Plant), "Moby Dick" ou "Whole Lotta Love".
Cómpre sinalar que nalgúns casos a duración das cancións se prolonga moito máis que as gravacións de estudo (por exemplo, os máis de 26 minutos que dura "Dazed and Confused"), aínda que son auténticas xoias nas que fan gala dunha combinación. de hard rock e progresivo que se fan hipnóticos co paso dos minutos". (radiocantilo.com)
«Semente de Berrar: 40 anos de ruído e rúa»
VII Ciclo do colexio de médicos
«American splendor»
Harvey traballa nun hospital de Cleveland. O seu único escape da rutina diaria é discutir todo o que é divino e humano cos seus compañeiros de traballo. Coñece accidentalmente a Robert Crumb, un deseñador de postais amante da música que, anos máis tarde, faise famoso grazas aos seus cómics underground. A idea de que os cómics son unha forma de arte para adultos leva a Harvey a facer unha tira cómica, “American Splendor”, que é un retrato irónico do estilo de vida estadounidense da clase traballadora. Publicado por primeira vez en 1976, o cómic “American Splendor” converteu a Harvey nun autor de culto durante a década de 1980.
Premios
2003 : Sundance: Mellor película
2003 : Cannes: Premio FIPRESCI (Premio da Crítica Internacional)
"“Un antibiópico magníficamente concibido” "
(Desson Thomson, The Washington Post)
+ [ INFO. do resto do ciclo / Abre outra xanela]
Os símbolos son; VO; Versión orixinal, VOS (Versión orixinal subtitulada, en castelán VOSE, en galego VOSG), VD; versión orixinal ou dobrada cos mesmos patróns E/G.
A calificación por idades de cada filme sigue o seguinte patrón; [A] apta para todos os públicos, [+7] recomendado para maiores de 7 anos, [+12] recomendado para maiores de 12 anos, [+18] recomendado para maiores de 18 anos, e [ND] Non dispoñible ou [SC] sen clasificación
ADVERTENZAS: Non se permite o acceso á sala unha vez comenzada a sesión. Tampouco se permite o uso do teléfono móbil unha vez comezada a proxección^, Recoméndase na sala; o uso da máscara de protección fronte ao COVID.
(2) Agás para os filmes con audiodescripción, así sinalizados [ AD))) ].
----------
(1) - Corresponde á canción interpretada por Ataque Escampe (Festa malandrónica)que sirve de fondo musical ao vídeo que anuncia a programación da Primavera musical 2022
(2) - A audiodescripción estará disponible mediante a aplicación gratuita da fundación ONCE; "AUDESCMOBILE".
(Non é preciso software o hardware adicional. O/A usuario/a tan só ten que instalar a aplicación no seu móbil, descargar a audiodescripción da película que quere ver e unha vez na sala de cine, conectar os cascos e reproducir o arquivo. A audiodescripción comenzará e se sincronizará automáticamente coa película)
Ningún comentario:
Publicar un comentario